Waarom wilde je graag op uitwisseling naar de Verenigde Staten?
Eigenlijk had ik al vanaf een jonge leeftijd grote interesse in Amerika en dan vooral het Amerikaanse tienerleven. Dit is waarschijnlijk zo gekomen door de vele tv-programma’s en films die ik als kind keek. Toen ik naar de middelbare school ging, had ik dan ook maar één doel voor ogen en dat was om naar Amerika te gaan! Het was een gevoel dat van binnenuit kwam en eigenlijk kan ik het ook niet echt goed beschrijven aan mensen die dit gevoel niet delen.
Ik was gewoon écht fan of zelfs obsessed van Amerika. Ik spaarde echt alles, ik had overal Amerikaanse vlaggetjes hangen en had zelfs het Amerikaanse volkslied uit mijn hoofd geleerd. Eerst had ik het idee om naar Amerika te gaan voor vakantie, maar als 16-jarige is dat best lastig in je eentje. Dan zou ik ook echt een toerist zijn en dat wilde ik niet; ik wilde het ‘echte’ Amerikaanse leven meemaken. Na wat research kwam ik er uiteindelijk achter dat er ook uitwisselingsmogelijkheden waren. Hier ben ik me toen dieper in gaan verdiepen, in contact gekomen met YFU Nederland en uiteindelijk bleek een uitwisseling de ideale uitkomst voor mij!
Vond je het lastig om afscheid te nemen van je familie?
Eigenlijk had ik daar niet zo heel veel problemen mee. Dit kwam ook omdat ik al jaren bezig was met het idee om naar Amerika te gaan. Hierdoor heb ik niet zo veel stil gestaan bij het afscheid en het gemis, vooral het enthousiasme en de spanning van een nieuw avontuur overheerste tijdens mijn afscheid. Daarnaast steunde mijn familie mij voor 100% en waren zij ook dolgelukkig dat ik eindelijk mijn Amerikaanse droom kon gaan beleven!
Natuurlijk zijn er wel momenten geweest tijdens mijn uitwisseling dat ik het lastig had en mijn familie miste maar daar ben ik alleen maar sterker van geworden. Gelukkig deden we ook vaak videobellen waardoor het gemis minder werd. Mijn oma belde me echt elke week, dat vond ik heel fijn.
Hoe heb je de vliegreis ervaren?
Nou, de grap was dat ik nog nooit in mijn leven had gevlogen. Hier had ik dan ook niet echt bij nagedacht of stilgestaan. Toen ik in het vliegtuig zat heb ik dan ook eerst een potje goed zitten huilen. Ik denk dat toen ook pas het realisatiemomentje bij mij binnenkwam, alle emoties en spanningen moesten er gewoon even uit. De reis viel erg mee en ging vrij snel voorbij. Ik had een paar films gekeken waardoor de tijd snel ging, dat was echt prima te doen!
